Pareho kasadya sang balud, kag ang kadalum
sang kadagatan,
Bisan pa may naga-upang, indi gid mahimo
talikdan,
Ipakigbato bisan kan sin-o, kay paghigugma
tampad man.
Halin sa pagbutlak sang adlaw, tam-an gid
kasadya,
Kon kaisa aton kadlawanay, lab-ot tubtub
langit palangga,
Sa higad sang baybay, nag-kaptanay, tuman
kahugot gid ya,
Pirmi nagahaksanay, kon kaisa ginahakwat ka.
Sa sini nga pagkahimtang, naabtan kita sang
kagab-ihon,
Mapungko kag magdugsinganay, sa mapino nga
balason, sang baybayon,
Sa hinali dungan, nagsara ang mga mata naton,
Tubtub...mga halok, tuman kamabinatiagon.
Isa ka adlaw indi natalupangdan, magkaupod
tubtub kaagahon,
Kita nagahaksanay, sang mahugot sa gihapon,
Abi ko kaina, nagadalamguhanon,
Nalab-ot ang punta, sang langit naton.
Pagkatapos sadto, indi kana makit-an,
Sa adlaw-adlaw sa tanan, higad sang baybay
ginakadtuan,
Nagapasimpalad, basi mapamasyaran,
Nagahulat sa imo, sa katubtuban.
Ari ako subong masinulub-on, nagaisahanon,
Talagsa nagapamasyar, sa higad sang baybayon,
Kun masayran, kag imo panumdumon,
May ara na apo, kun imo pamangkuton.
©MobiBard
Intellectual Rights Reserved.
No comments:
Post a Comment