Hindi
maiwasang matakot mangamba, pag nagsagadsad pa ang mga hinuha,
Sana
may mahibo at makapagpasya, na samahan ako sa aking adhika,
Dapat
may kumilos h’wag nang alipugha, baka lagay natin ay lalong lumala,
Ang
mga mata ay imulat ihanda, magmasid magmanman at mag Antiparra.
Sa
may tabing dagat ako nakatira, kay sarap ng hangin kapag umihip na,
Ngunit
kung minsan ay nakakairita, ginawang tapunan ng mga basura,
Hindi
kaya nila ito nakikita, o sadyang pikit lang ang kanilang mata,
Kung
tanghaling tapat sadyang nananadya, dapat sa kanila ay mag Antiparra.
Kapansin-pansin
din maging mga bata, aliw sa pagkain ng kendi’t sitserya,
Ang
nakakalungkot nakakadismaya, kung saan-saan lang tapon kalat nila,
Kulang
nga ba tayo konting disiplina, o ‘di naman kaya’y nakasanayan na,
Sa
tahanan palang dapat turuan na, kundi pagsuotin din ng Antiparra.
Kahit
yung de-batlag ‘di rin makailag, mga aral pa yan sa unibersidad,
Basura
na dala ay inilalaglag, sa mga kalsada ay pinapalipad,
Akala
mo’y hari walang pumapalag, at laging tameme buong komunidad,
Hindi
naman kaya mga mata’y bulag, o yung Antiparra laging hinuhubad.
Sa
mga kawani ng pamahalaan, sana nga tayo ay laging magtulungan,
Nawa
ay punuan aming pagkukulang, upang hiling ninyo amin ding tugunan,
Huwag
naman kami na pagmalupitan, pag nakita ninyo aming kahinaan,
Tunay
na Ka Wani si Ka Ayos din yan, kaya’t Antiparra dapat laging tangan.
Kaya
marapat na magmanman ang mata, panuos gamitin hindi lang sa DOTA,
Kung
may napansin ka ba’t ‘di ilathala, upang makarating sa namamahala,
At
ang kamalayan ay lumaganap nga, magiging katuwang na ay laksa-laksa,
Mahal
nating bayan pigilang masira, lahat ay magsilbi bilang Antiparra.
©MobiBard
No comments:
Post a Comment