DALAMPASIGAN

Sa may tabing dagat pag-ibig ay namulat,
Kasin-saya ng alon at sing lalim ng dagat,
Kahit na may balakid 'di gagawing lumikat,
Ipaglalaban lagi pag-ibig kong tapat.
 
Magmula sa umaga puno na nang saya,
Minsan tawanan natin abot langit sinta,
Sa may buhanginan hawak kamay kita,
Kung minsan ay yakapin at bubuhatin pa.
 
Madalas tayo abutin hanggang sa takip-silim,
Uupo sa buhangin panay lambingan natin,
Pagdáka mga mata sabay pipikitin,
Hanggang maramdaman halik na madiín.
 
Minsan tayo'y inabot hanggang sa kinaumagahan,
Tayo ay magkayakap nang ating namalayan,
Akala ko kanina'y nananaginip lamang,
Narating natin ang rurok yaong kalangitan.
 
At pagkatapos noon 'di ka na muling nakita,
Araw-araw akong sa dalampasigan nagpupunta,
Nagbabakasakali na baka mapasyal ka,
Magpahanggang ngayon antay pa rin kita.
 
Heto ako ngayon sa t'wina'y nag iisa,
At ang dalampasigan kung pasyalan madalang na,
At kung baka sakali sumagi sa 'yong alaala,
At kung tatanungin mo heto ako may apo na.
 
©Mobibard / Intellectual Rights Reserved.

Campidhan Beach, San Julian, Eastern Samar, Philippines