HAMOG

Ang buhay na sa ati'y handog, ay kahalintulad ng hamog,

Ngayo'y ating nakikita, mayat-maya'y matutunaw, mahuhulog,

Kung hindi tayo magiging tapat, dito sa buhay na handog,

Para lang tayong sumisisid, sa malabong tubig sa ilog.

At kung tayo naman ay, laging maginhawa ang buhay,

Baka ang mga yapak natin, tila ay wara rin saysay,

Pag sakaling humarap na, sa mga pagsubok sa buhay,

Agad tayo na susuko, dagli na manlulupaypay.

'Di rin naman maitatanggi, sadyang maganda mabuhay,

Kagaya nga ng bulaklak, halimuyak'y pumupumakaw,

Kagandaha'y pagmamasdan, abutin man buong araw,

H'wag na h'wag lang lilimutin, sa mundo tayo'y papanaw.

At maging sa mga damo, ihinahalintulad ang buhay,

Ang dahon n'ya na luntian, bukas ay lanta ngang tunay,

Bubunutin, ibibilad, pag natuyo sisilaban,

Ngunit kung may halaga ay baka pa nga ay diniligan.

Saglit lang din itong buhay, kahalintulad ay usok,

Pag umihip na yung hangin, tangay tunay ngang alabok,

Kaya iwasang pumikit dapat mata'y nakatutok,

Bigla na lang mawawala, parang lobo na pumutok.

Kaibigan tatandaan, itong buhay dadaan lang,

Isa-isip at isa-puso, tayo ay parang putik lang,

Hinuhulma't pinipino, ng Diyos ating kapakanan,

Kailangan lang na magtiis, kahit na kung masakit minsan.

©MobiBard

Intellectual Rights Reserved.