HAMOG

Ang buhay na sa‘ting handog kahanlintulad ng hamog,
Ngayo’y ating nakikita maya’t-maya’y mahuhulog,
Kung hindi magiging tapat nitong buhay na kaloob,
Tila tayo’y nangangapa sa malabong tubig-ilog.
 
Kapag tayo nama'y laging maginhawa’t matiwasay,
Baka ang mga yapak natin malamang wala rin saysay,
Pag sakaling humarap na sa pagsusulit sa buhay.
Agad tayo na susuko dagli na manlulupaypay.
 
Ang mabuhay ay masarap iya'y 'di maitatanggi,
Kagaya nga ng bulaklak samyo ay kawili-wili,
Kanyang ganda'y pagmamasdan sa umaga hangang gabi,
Ngunit huwag lilimutin malalanta ang sarili.
 
Inihahalintulad din ang buhay sa mga damo,
Sa luntiang mga dahon tayo'y parehong pareho,
Ang angking kasariwaa'y basta nalang maglalaho,
Pag nalanta at natuyo sisilaban ng posporo.
 
Saglit lang din itong buhay kaparehas niya'y usok,
Pag umihip yaong hangin tangay tunay ngang alabok,
Kaya’t  iwasang pumikit dapat mata’y nakatutok,
Bigla na lang mawawala parang lobo na pumutok.
 
Itong buhay dadaan lang tandaan mo kaibigan,
Isa-puso't isa-isip na tayo'y mga putik lang,
Hinuhulma’t pinipino ng Diyos ating kapakanan,
Kailangan lang magtiis kahit kung masakit minsan.
 
©Mobibard / Intellectual Rights Reserved.

No comments:

Post a Comment