WHEN I HEARD YOU WHISPER

When I heard you whisper seems it was forever,
Like a piece of music played softly in my ear,
I can still remember every word you utter,
'Twas a hymn of great love a love beyond compare.
 
When I heard you whisper 'twas a peace that I found,
Never will I again by worries to be bound,
Then my heart will sing forth joyous song will resound,
For my anxieties by your peace has been drowned.
 
When I heard you whisper yeah, I was standing still,
The coldness of my heart it causes me to chill,
And extending your arms I feel standing up hill,
Glorious moment I have my longing been fulfilled.
 
When I heard you whisper my heart a fallow ground,
Hatred been aboding in this stone heart of mine,
But your voice keeps telling speaking love in time,
The shackles were broken! when true love came around.
 
When I heard you whisper a soothing healing balm,
Pains that keep on haunting now there’s no feeling qualm,
Embracing me so tightly your comfort makes me warm,
Your sweet love shelters me now with you I’ll be calm.
 
Now that we're together your love keeps me stronger,
As long as I can hear your sweet voice in my ear,
I will no more wander for love has its home here,
Not even go yonder for love has whispered here.
 
©Mobibard / Intellectual Rights Reserved.

AKINSE'T KATAPUSAN

Yumabong kaytulin ang hardin ni Islao,
Dahil dinidilig halos araw-araw,
Pag galit si misis at nagsisisigaw,
Tatalilis agad sa hardin dadalaw.
 
Sahig ay kumintab, gamit ay kuminis;
Himalang sinipag itong kanyang misis.
A-kinse nga pala at ibig magsulit,
Sa ibibigay n'ya ito ang kapalit.
 
Kaibigang sadik si mamang Indiano,
Tuma-timing lagi sa tuwing a-singko,
Dahil sa hulugang kumot-mosquetero,
Maniningil bago sa tong-its matalo.
 
Si misis nagtaka, si Islao wala pa,
Ang sabi'y dadaan, sasaglit sa perya,
At lingid kay misis iba ang punterya,
Sa beer house inabot nang mag-uumaga.
 
Ang pag aasawa sa iba'y pabigat,
Madalas sa puso ay nakasusugat,
At kung 'di pa handang balikatin lahat,
Sa pag-aasawa'y h'wag munang sumabak.

©Mobibard / Intellectual Rights Reserved.

REFULGENCE

Gazing upon the vast expanse,
Where glitt'ring stars in lofty dance,
A picturesque of sweet romance,
A grand design or happenstance?
 
Those golden lights amidst darkness,
Arrayed by awesome astuteness,
A display of apotheosis,
By One who's called Ancient of Days.
 
And up above that yonder sky,
Abodes He who indemnify,
Bore my sins at the cross and died,
Rose from the grave now glorified!
 
He left His throne to rescue me,
Snatched from pit setting me free,
His Holy Ghost my guarantee,
Until I'm home with Him someday.
 
©Mobibard / Intellectual Rights Reserved.

BIYAHE NG BUHAY

May ilang dekada na ring pagratsada sa buhay kalsada,
Minsa'y bakó-bakó at napapalihis pagmamanibela,
Napapataliwás sa daan na bagtas lalo kung kurbada,
Dapat ay may bitbit na kompas at mapa upang may panggiyá.
 
Biyahe ng buhay madalas sumuóng daang salungahin,
Mahabang pasensya kinakailangan laging pairalin,
Lalo kung madawag ay napakahirap ang nais marating,
Ipagpapatuloy hanggang sa makamit layon at mithiin.
 
Hadlang at pagsubok ay hindi palaging pighati ang dulot,
Ito'y pampatibay pananalig natin sa sarili at Dios,
Gawin na tuntungan sa bawat paghakbang iwaksi ang takot,
Ang nakararating hanggang sa hangganan yaong buong loob.
 
At sa paglalakbay sakaling abuting magtatakip-silim,
Usad lang nang usad 'di man maaninag sa yakap ng dilim,
Hanggat sa buo pa lakas at tiwala lahat titiisin,
At aasang bukas may magliliwanag araw na maning-ning.
 
Malakas ang alon nitong paglalakbay sa dagat ng buhay,
Kung hindi maalam magaang pagsagwan tiyak mangangalay,
Lakas ng daluyong at delubyong gatong nagdudulot-lumbay,
H'wag na h'wag susuko pagkat ang biyahe matira matibay.

©Mobibard / Intellectual Rights Reserved.

ANG PANGAKO NG PAG-IBIG

Ibáyong insayo ang ipinuhunan,
Maibulalas lang ang nararamdaman,
Dila'y umuurong ng di nalalaman,
Nau-u-u-utal at kinakabahan.
 
Tunay na pag-ibig ay wala raw takot,
Ngunit pag nand'yan na lakas nau-udlót,
At itong pag-ibig di raw mapagimot,
Ngunit di papayag sa iba'y idulot.
 
Hindi pinapansin lakbaying malayò
Masulyapan lamang sintang sinusuyo,
Tila may milagro't hiwaga ang puso,
Kapag mahalina't puso'y marahuyo.
 
Hanggang sa mangako ang magkasinliyag,
Na ang maghiwalay ay di ipapayag,
Laging didiligin pagsintang maalab,
Hanggat nabubuhay saan man mapadpad.
 
©Mobibard / Intellectual Rights Reserved.

KALYO

Marahang kinapa ang paltos sa palad na humapdi bigla,
Pumikit sandali pagmulat ng mata ngayo'y nga'y tulala,
Tila nagtatanong ngunit kasagutan tila baga wala,
Ngunit di titigil kalyo ma'y kumapal tuloy lang sa gawa.
 
Ang bitbit na itak tanging sandata n'yang animo'y kabiyak,
Puluha'y kuminis tandang marami nang pawis ang pumatak,
Hindi man sinadya buhay na tinahak sa tulad n'yang hamak,
Sa hamon ng buhay hindi palulupig at 'di pasisindak.
 
Tila ay manhid na ang kamay at paa na balot ng grasa,
Sa apat na sulok isang lumang talyer buhay n'ya'y hinulma,
Hindi iniinda kung minsa'y maipit ng bakal ang paa,
Dahil sa pag-uwi ay may isang anghel sa kanya'y kakanta.
 
Kaygandang awitin tila 'yun ang dating sa mga tsikiting,
Sa sigaw ng mamang may pasan na pingga at boses matining,
Kahit eskinita na medyo madilim kanyang papasukin,
Handog n'ya ay saya kalusuga'y dala pawi ang galimgim.
 
Ang pagod at puyat kulog man o kidlat araw ma'y sumikat,
Ay di patitinag hanggat sa buo pa kanyang lumang lambat,
At habang libre pa ang mamalakaya sa asul na dagat,
Magpapahinuhod hanggang makahuli isdang ipapangat.
 
Halos ay mapudpod swelas ng sapatos pagsunod-pagsugod,
Sa parke't simbahan sa mga pasyalan sila'y nakakubkob,
Buhay litratista hindi iniinda kahit anong pagod,
Litrato'y ma'lapat anggulo at sukat sulit na panghagod.
 
©Mobibard / Intellectual Rights Reserved.