ULAN

Kon kaisa manami man maghibi sa ulan,

Ang pagtulo sang luha sa ulan malipdan,

Halin sang paglakat mo palibot ko nabuk-an,

Tubtob karon sakit sa dughan ang nabatiagan.

Kon hinali magdulom ang kalangitan,

Dughan sekreto nagayuhom may kalipayan,

Tungod ang kaakig sang imo ako biyaan,

Akon ipautwas mga kasakit nga nabatiagan.

Daw bata ako nga nagtampisaw, nagadalagan,

Kasakit sang dughan akon isinggitan,

Kon kaisa akon pangamuyo magtaliwan,

Basi indi na sang adlaw masikatan.

Yari karon isahanon nagalakat ako,

Pamatiagan ko daw nagatululo,

Pero nagapamangkot nga-a may indi amo?

May ara landong sang payong nga nakita ako.

Ang pagtulo sang luha indi mapunggan,

Apang indi na kaakig akon nabatiagan,

Kapin pa sang ako iya gin agbayan,

Kabay di mag untat, magbaskug pa ang ulan.

©MobiBard

Intellectual Rights Reserved.

Campidhan-Nena Beach, San Julian, Eastern, Samar, Philippines / Boybskie